Rustige wandelroutes in de buurt van Nijmegen

Struinen aan de overkant

Wandelen, ik vind het heerlijk. Maar er zijn mensen die een zetje nodig hebben om in beweging te komen. Daarom vind ik de Ommetjes-app van de Hersenstichting zo goed. Met de gratis app, ontwikkeld door de immer actieve professor neuropsychologie Erik Scherder, start je met vrienden, familie of collega’s een wandelcompetitie en wandel je samen, zonder dat je op dezelfde locatie bent. Zo motiveer je elkaar om te wandelen.

Vandaag loop ik een voor mij bekende wandeling, het Doddeldaelpad aan de overzijde van de Waal. Vaak loop ik langs de Lentse kant richting Bemmel of naar Slijk-Ewijk. Vandaag fiets ik over de Oversteek, de prachtige nieuwe brug, waar ik vanuit mijn huis (ik woon in de in 2012 verplaatste boerderij in Lent) op uitkijk, naar Beuningen. 

De wandeling begint bij de Corneliuskerk. Ik steek de Van Heemstraweg over, passeer het klooster, bewonder Villa de Elt en draai de dijk op. Slingerend door de uiterwaarden, waar op dit moment heel veel vogels broeden, loop ik langs de Duivelswaai. Vroeger, toen we nog strenge winters hadden en het water van de Waal bevroor, werd het gevaarlijk als er ijsschotsen kwamen. Bij dooi zocht het water met geweld een doorgang en sloegen de ijsschotsen met kracht tegen de dijk. Bij een dijkdoorbraak ontstond er een diep gat, ook wel kolk, wiel of waai genoemd. Ik loop een stukje van het pad af, naar een uitkijktoren op een schiereilandje langs de Waal. Het rivierengebied is de laatste jaren flink op de schop gegaan. Dat moet ook, want door het opwarmende klimaat krijgt de Waal door meer regen- en smeltwater uit Duitsland en Zwitserland steeds vaker met hoogwater te maken. Alleen dijkverhoging is onvoldoende om het overstromingsgevaar te keren. Daarom krijgen onze rivieren de ruimte, bijvoorbeeld door het verleggen van dijken of het graven van nevengeulen, zoals de Spiegelwaal bij Lent. Daardoor is het gebied waar we wonen een stuk veiliger geworden… én mooier!

Er is heel veel aandacht besteed om de natuur gevarieerder te maken. De laatste jaren zien we ook steeds vaker laagwater. Niet zo gevaarlijk als hoogwater, maar wel vervelend voor de scheepvaart. Ook laagwater hoort bij het opwarmend klimaat, omdat het voorjaar en de zomer steeds droger worden. Van de uitkijktoren loop ik door het prachtig in bloei staande Weurtsche Straatje naar het water en struin ik door het rivierzand. Het pontje van Beuningen naar Slijk-Ewijk is nog uit de vaart. Weldra wordt het zomer en kunnen voetgangers en fietsers hier heen en weer naar de overkant. De route gaat verder over de kweldam, een dam aan de binnenzijde van de dijk, bedoeld om het onder de dijk doorsijpelende kwelwater te keren.

Plotseling sta ik oog in oog met een kudde Konikpaarden. Op gepaste afstand, loop ik richting slot Doddendael en droom van koffie met appelgebak op het terras. Door het Roodslag, een smalle strook bos aangelegd in de jaren 70, met essen eiken en iepen zie ik de kerktoren in Beuningen weer. Wat een heerlijke tocht is dit toch, één van mijn favoriete Klompenpaden!