Alan Sparhawk

Alan Sparhawk is uiteraard (en terecht) het meest bekend met zijn legendarische band Low, maar uit zijn vele zijprojecten uit dezelfde periode blijkt dat hij zelf experimenteerde met alles van punk en funk tot productiewerk en improvisatie. Op zijn nieuwe plaat ‘White Roses, My God’ worden deze gedurfde experimenten aangestuurd door diepgaande teksten en stuwende beats.

De band Low heeft nooit genoegen genomen met een vast geluid of aanpak. Het was altijd een samenwerking – een gesprek, een romance – tussen Alan Sparhawk en zijn vrouw, Mimi Parker. Parker was de mede-oprichter, drummer, co-zangeres en het vlammende onvervangbare hart van de band. Zij overleed in 2022 na een lange strijd tegen kanker.

Het lijdt dus geen twijfel dat ‘White Roses, My God’ een plaat is die is geboren uit verdriet. Het zou echter kortzichtig zijn om verdriet te zien als de enige bron van dit strakke, briljante, provocerende en opwindende album. ‘White Roses, My God’ is een beproeving van Sparhawk en zijn mede-bandleden: de plaat werd gecoproduceerd en ontworpen door Alan Sparhawk en Nat Harvie, gemixt door Nat Harvie en gemasterd door Heba Kadry. In maart zien we Alan Sparhawk in een vierkoppige band, waarin ook zijn zoon Cyrus basgitaar speelt.